Sporcu Panda

Neden şişmanım ben? Çünkü ayıptır söylemesi öküz gibi yiyiyorum. Ayy su içsem yarıyor diyenlerden değilim. Evet kilo vermemi yavaşlatan tiroid, insülin direnci gibi sıkıntılar var tabii ama yemeği seviyorum gibi mi görünüyor oradan? 
Hayır efendim yemeği falan sevmiyorum. Sadece beyin löplerim sıkıldığım zamanla acıktığım zamanı birbirinden ayıramıyor. Dolayısıyla hep açım.

Onun da çaresine bakıyorum şu aralar. Bir kitap aldım acayip bir şey bir bitireyim kitabı uygulayacağım. Her şey birbiriyle ilintili aslında. Şimdi öncelikle yukarı kattaki inşaat ve düber sesi bitecek ki ben kitap okuyayım. Sonra da kitap bitecek ki amacıma ulaşmak için kolları sıvayayım. Çatlak ayağım iyileşecek ki yürüyüşlere başlayayım. Bahane falan değil, bu sırada semirmiyorum tabii. Dikkat ediyorum. Evdeki bütün abur cuburları güvenliğe verdim. Bayram etti çocuklar. Çay demleyip yerler afiyetle. Buzdolabımız yeşil şu sıralar. Hep yeşillik sebze, protein ha o ne bir tane çikolata kalmış. Dursun o arkadaşlarımız geldiğinde ikram ederiz. Onlar yesin şişmanlasın hepsi zayıf. Valla bir yere gidip te fotoğraf çektirince photoshoplamaktan kendimi imanım gevriyor. Onu düzelt, bunu düzelt, gıdıyı kaldır.  Neyse biz konumuza bakalım şimdi, kim soktu aklıma çikolatayı hayret bir şey. Konu spor spor..

Oturduğumuz evlerden birinin spor kompleksi vardı. O zaman yine çalışmıyorum. (bu iş bulamamamla ilgili yazımı da en kısa zamanda yazacağım.) Hani spor salonu muhabbeti vardır ya, gaza gelmişim, güzel bir çanta hazırladım. İşte boynuma koyacağım bana çok çalışıyor, azimli panda görüntüsü verecek olan beyaz havlum, süslü su mataram, yedek bluz, havuz için bone ha bir de aniden olur ya çok çalışırsın için ezilir güç versin diye "diyet" çikolata. Evet onun pek yeri yok çantada ama güç toplamak için olabilir? En kötü kuytu bir köşede okurum canına, şey gibi motoru sıfırlamak gibi. Aman neyse ne dursun işte şuracıkta. 

Tombik insanların ilk salondan içeri girdiği an vardır ya hani ya da bana öyle gelir, o kapı normalde hiç ses çıkarmamasına rağmen gürültüyle açılır da herkes döner bakar. O zayıf ama hala fazlam var diyen kızlar bir süzer seni. Suratlarında hafif bir gülümseme... Neyse girdim içeri. Genç bir abla yanıma geldi "Panda Hanım sizin eğitmeniniz benim. Bundan sonra beraber çalışacağız " dedi. Elinde bir dosya. Giymiş minicik taytı saklayacak bir şey yok tabii. İyi ki tayt giymemişim valla rezillik. Hayır hadi giydim oranı sakla buranı sakla derken helak oluyor insan. Hadi sakladın uzun bluz giydin peki ya o tarif bile edemediğim mayalı poğaça kıvamındaki, damacana iriliğindeki bacaklarım? Onları  nereye saklayacağız? Şişmansan eşoftman candır. 

Salonun ortasında dikildik bilgilerimi doğrulamaya başladık. Evet, şu var şu yok şu yok, şunu yapabiliriz, şuradan başlayalım. Kilomuz 105. Biraz daha bağırsaydın? Yazıyor önünde ne haykırıyorsun 105 diye? Hadi söyle boyumu da haykır, haykırsanaa? Haykırdı.. 1.60..

Güzel ısınma hareketlerinden sonra en sote yerdeki yürüme bandını gözüme kestirdim. 20 dakika yürüyüp günü noktalayacaktık. (İşi bilen gerçek eğitmenlerle çalışmak çok önemli )  Lay lay lom yürüdüm. Hoca gelip durdurmasa 1 saat daha yürürdüm kesin. (abarttı) Hemen boynuma havlumu attım. Çok yoruldum, çok çalıştım ok hiç terlememiş olabilirim ama olsun o havlu var ya o havlu motivasyon sebebi. 

Çantama çikolatayı koymayı akıl edene kadar mayo koyup ta bir yüzeydim iyiydi ya neyse. Ayıptır söylemesi eskiden yüzme ve su topu takımındaydım. Ne anılar var, ne maçlar ne deplasmanlar. Hey gidi günler hey.. 

Kızların su topu maçları da fena olur az dayak yemedim. Az mayom parçalanmadı. Onu da bir ara anlatırım. 
Maç öncesi Ankara'da dönerli yediğim için havuza kusmamı da anlatırım. Meşhur demişlerdi döneri için, bir tarafım mı şişsindi?  Nasılsa yüzer eritirdim. Demek o zamandan belliymiş benim gezen gurme olacağım. Hey gidi hey hey hey hoy hoy akşama fırına yemeği koy:))

İşte sporu bırakınca helyumla dolmuş balon gibi şişiyorsun. O yüzden bırakmayın. Eğitmen kontrolündeki  hafif spor sağlıktır, iyidir, güzeldir, candır, haksız mıyım?