Evlilik Yıldönümü

Çeyrek Öküz

Dün boks şampiyonasının basın toplantısındaydım. Ne işim mi vardı orada? Ağır sikletten başvurmadım tabii zaten bu kiloyla sadece sumo takımı beni alır. Minnak bir işi vardı eşimin hallettik ayrıldık mekandan. Biz karı koca romantikli, eğlenmeli yerlere gitmeyiz, böyle takılıyoruz. Bir ara dünü de anlatırım. Orada da ingilizcemi konuşturmak adına uzunca esprikli muhabbet ettiğim adamın meğer çok önemli biri olduğunu öğrenmem de enteresan oldu.


Ben size bu yazımda boks toplantısına gitmemden daha normal bir olayı anlatacağım. İlk evlilik yıl dönümümüzzz!!

Yeni evlisin, 1 sene olmuş, ben planlar yaparken o gün deplasmanda maç olduğunu öğrendim. Ya o maç, ya ben dediysem de olmadı ve bir gün önce kutlama yaptık. 

Akşam İstiklal Caddesinde buluşuldu. Gerçekten harika bir İtalyan restorantına gidildi. Nasıl romantik ışıklar, mumlar, herkes el ele göz göze. Aşıklar mekanı gibi ..Tam bizlik diyeceğim de nerdee? 
Siparişlerimizi verdik aslında ben bakmadan verdim. Uğurlu rakamım 5 tir. 5 numara başlangış olunca 25 numarayı söyledim. (15 te salatalar ne işim var salatayla italyan da ) Siz öyle bir şey yapmayın iyice okuyun. Garson gülümseyerek ve ortaya sanırım diyerek aldı siparişi. Meğer törenle getirdikleri hayvanımsı boyuttaki tabak restoranın en büyük mönüsüymüş. Resmen çeyrek öküz vardı tabakta. (Çakmak taşlar vardı ya çizgi film hani Fred Çakmaktaş arabasına pirzola koydurtuyordu araba yana devriliyordu. Ha işte o boyutta nerdeyse.)  Ben onu, eşimin önünde başka yemek olduğundan ( o da fırın tepsisi büyüklüğünde bir şey kemiriyordu) kibar kibar, affedersiniz geğirene kadar yedim. 
Hani gerçekten nefes alamadığınız nokta olur ya doluluktan işte tam o noktadaydım. Garsonlar pervane tabii baktılar bunlar iyi yiyici, tatlı menüsü de getirdiler hemen. Eşim hesabı ödeyip iki tur atıp yer açıp geliyoruz dedi kalktı. Sanırım İstiklali 2 kez gidip geldik. Aslında amacımız başka bir mekana geçip müzik ve dans olayına girmekti. Tabii bırak dans etmeyi ah anam, oyy niye bu kadar yedik, ruh öküzüyüz biz, yiyecektik salata gece bize kalacaktı diye dövünürken bile yan gözle tatlıcılara bakmayı ihmal etmedik. Malesef tatlı belki bastırır diye onu da yedik ama bastırmadı. Yani bastırdı da başka yere bastırdı. Yer yer, koşarak, yer yer aniden durup oturarak, sonra yeniden kalkıp koşarak nasıl İstiklal den ayrıldık, eve geldik, kim nereye bulduysa oraya yığıldı hatırlamıyoruz bile. Muhteşem olabilecek bir evlilik yıl dönümü gecesini sırayla wc nöbetiyle noktaladık. Ne tuhaf ama değil mi sabah uyanıyorsun yine açsın kahvaltı ediyorsun. 
Aman olsun, bak bu da bir anı olmuş ki yazıyorum işte.
O zaman okuyan gözleriniz dert görmesin diyerek kaçıyorum yarın görüşürüz pai.